Serce Lovis jest w zasadzie białe. W salonie, gdzie spożywane są posiłki, odbywa się nauka, prowadzone są rozmowy, tu gdzie wspólnie się śpiewa i bawi jaśnieją białe ściany. Przynajmniej na początku każdej podróży. Na jej końcu porozwieszane są wszędzie kartki, plakaty, listy i rysunki.

    Czym staje się Lovis konstytuuje się każdego tygodnia na nowo, gdy kolejna grupa „wprowadza się“, wnosi własne tematy i przejmuje żaglowiec w posiadanie.

    Lovis jest miejscem, w którym my – opiekujący się statkiem – realizujemy nasze idee. Każdego roku organizujemy rejsy i oferujemy podczas nich seminaria. Równocześnie Lovis jest miejscem, które udostępniamy innym grupom aby mogły wcielać w życie swoje własne pomysły.

    Lovis jest miejscem do namysłu nad społeczeństwem i do jego kształtowania. Pragniemy dodawać odwagi do angażowania się w to kształtowanie. W ramach wymiany i współpracy z innymi grupami odbyliśmy w minionych latach wiele podróży i przeżyliśmy wiele różnych akcji. Żaglowiec przyciąga ludzi, którzy chcą coś zmienić, poruszyć: powstaje przestrzeń publiczna.

    Lovis jest także społeczną przestrzenią ekperymentalną. Mimo niewielkiej powierzchni statek oferuje możliwości indywidualnego rozwoju w wielu kierunkach. Obok merytorycznych zagadnień poruszanych w ramach seminariów pragniemy przybliżyć uczestnikom rejsów tradycyjne żeglarstwo, życie na wodzie uczynić interesującym.

    Sposób w jaki prowadzimy statek odzwierciedla ideę naszego projektu. Załoga udziela się w grupach, daje impulsy i stara się być przykładem.

    Wszystkie związane z Lovis przedsięwzięcia były i są samodzielnie organizowane przez młodych ludzi. Przez długi okres czasu, z powodu brakującgo wsparcia wypłynięcie w rejs graniczyło prawie z cudem. Ale stale i na nowo idee i marzenia stają się rzeczywistością, jeśli wszyscy zainteresowani aktywnie je wspierają.

    Gdy marzenia stają się rzeczywistością

    Lovis (zbudowana w 1897 roku jako statek parowy) przejęta została w 1998 roku przez grupę młodych ludzi, zapalonych miłośników żeglarstwa tradycyjnego. Przyświeca nam idea przekazania młodszym pokoleniom wiedzy o żeglarstwie, życiu na statkach i o handlu na wodach Bałtyku i Morza Północnego. Ponad 5 lat rozwijaliśmy tę ideę i poszukiwaliśmy statku pasującego w kontekście historycznym do naszych zamierzeń. Ostatecznie znaleźliśmy dość zniszczony kadłub, który stwarzał możliwości przebudowania go na tradycyjny, ożeglowany frachtowiec. W pracach przy przebudowie statku i w projektach z nim związanych udzielało i udziela się około dwudziestu osób.

    Naszym głównym celem jest wzbudzenie i zachowanie w kolejnym, młodszym pokoleniu zainteresowania żeglarstwem tradycyjnym i tematyką z nim związaną. W okresie od Wielkanocy do końca paźdzernika odbywają się rejsy i inne imprezy, które wypełnione są takimi tematami jak nawigacja, historyczny rozwój handlu i żeglarstwa, ekologia i badania naukowe na wodach Bałtyku.

    Środki finansowe niezbędne do „utrzymania“ Lovis pochodzą z opłat uczestników tych rejsów.

    Poprzez naszą edukacyjną działalność i międzynarodową wymianę pragniemy realizować nasze ekologiczne, społeczne i polityczne ideały. Chcielibyśmy aby te idee rozwijały się poprzez pracę społeczną jednak były  równocześnie ekonomicznie samowystarczalne. Wszyscy wspólnie podejmujemy decyzje i wspólnie ponosimy za nie odpowiedzialność.

    Poprzez długi czas wydawoło się, iż zrealizowanie naszych ideii w zamierzonej formie będzie niemożliwe. Pomysłodawcy spotykali się częściej z wątpliwościami i obawami niż z wypowiedziami motywującymi i dodającymi odwagi. Często słyszeliśmy słowa „To wspaniała idea ale (w ten sposób) nigdy jej nie zrealizujecie“. Często mieliśmy poczucie, iż jako amatorzy, bez profesjonalnej wiedzy musimy się tłumaczyć z naszego zaangażowania. Jednak urzeczywistnienie naszych marzeń stało się możliwym. “Jeśli pragniesz nauczyć kogoś budowy statku, nie ucz go stolarki i szycia żagli. Naucz go tęsknoty za otwartym, nieskończonym oceanem“ [Antoine de Saint-Exupéry]. Wewnętrzne zaangażowanie jest najlepszą podstawą do osiągnięcia postawionych sobie celów. Niezrażeni przeciwnościami zrealizowaliśmy naszę ideę.

    Aby tę ideę móc realizować w rzeczywistości zawiązaliśmy stowarzyszenie „Nauka, ekologia i przeżycie/doświadczenie” (Verein Bildung, Ökologie, Erleben (BÖE)).

    Wiele osób, które chciały wesprzeć projekt udzieliło nam pożyczek i poręczeń. Poprzez to, możliwym stało się otrzymanie kredytu bankowego. Obok rzeczowych darowizn, osobistych oszczędności iwolontariatu zapewnił on nam finansowe podstawy realizacji naszego marzenia. Dodatkowo, dwie dotacje umożliwiły ekologiczną przebudowę statku i wyposażenie w pomoce naukowe.

    Nasz żaglowiec stał się wolną przestrzenią, która niedmiennie pragnie być wypełniana życiem. Warunkiem powodzenia jest aktywne współdziałanie zainteresowanych osób i załogi Lovis. Chociaż podróże Lovis związane są z wydatkami, są to jednakże tylko koszty utrzymania statku. Lovis nie jest biurem podróży sprzedającym usługi ale zaproszeniem do wspólnego tworzenia. Dotyczy to także tych grup, które pragną na Lovis „tylko” po prostu mile spędzić czas. Wspólne planowanie podróży umożliwia realizację celów wszystkich uczestników.